week 6, 7 en 8 - Reisverslag uit Paramaribo, Suriname van Mieke Koopen - WaarBenJij.nu week 6, 7 en 8 - Reisverslag uit Paramaribo, Suriname van Mieke Koopen - WaarBenJij.nu

week 6, 7 en 8

Blijf op de hoogte en volg Mieke

14 Oktober 2015 | Suriname, Paramaribo

Hoi!
Pff het is al bijna een maand geleden dat ik heb geschreven, sorry dat het zo lang geleden is, we hebben het ook zo druk hier en de tijd vliegt echt voorbij! We zitten nu namelijk al in onze 8ste week! Het is ook heel vreemd om te horen dat het in Nederland ijskoud is en dat het gaat sneeuwen! Bij ons is het koud als het 27 graden is en je kan echt niet van huis gaan zonder je literfles water want je zweet echt heel erg hier. We zitten nu ook in de grote droge tijd, dus het de warmste tijd van het jaar! Hoewel ik het ook weer niet zó erg vind om die kou te moeten missen.
Ik ga alles van de afgelopen 20 dagen een beetje samenvatten hoor, anders zitten we hier morgen nog.

De quad tour was super leuk! We mochten eerst even proefrijden op de quad, dit was best eng want ik heb natuurlijk geen rijbewijs en had geen idee hoe ik moest schakelen enzo. Maar ik kreeg even een korte instructie en er was ook geen tijd om erover na te denken want we gingen alweer weg. Met helm natuurlijk, een echte Surinaamse (met een stok tussen de klep en de helm omdat de klep anders steeds naar beneden viel). We reden door de Savanna, een vlakte met af en toe diep zand, en door de jungle. Dit was echt heel gaaf. In de jungle lagen soms grote modderplassen waar we super vies van zijn geworden. We zijn ook een paar keer vast komen te zitten en dan moest iedereen helpen de quad weer uit de modder te duwen. Ook gingen we nog een klein stukje door ondiep water en daar zagen we een slang uit kruipen. Een jongen die we hier kennen heeft een go pro camera en we hadden gevraagd of we die mochten lenen. De camera kun je op een stick zetten en dan kun je er hele leuke actie foto’s en filmpjes mee maken! De meeste filmpjes zijn gelukt en ze zijn echt gaaf geworden. We hebben ook nog een tussenstop gemaakt bij de Colakreek om te zwemmen. Dit is zwart/rood water dat enorm op cola lijkt, vandaar de naam Colakreek, maar het is wel heel schoon en je kunt er dus gewoon in zwemmen.
Tussendoor kregen we de hele tijd flesjes water en snacks want we hebben in totaal 5 uur quad gereden. Dat lijkt heel lang maar het gaat echt zo voorbij. Het was wel fijn dat wij samen op één quad zaten zodat je de hele tijd kunt afwisselen. Thuis aangekomen probeerde wij onze kleren te wassen maar het vuil is er gewoon niet uit te krijgen, gelukkig hadden we oude kleren aan gedaan! En door de verbouwing bij ons huis was het water bijna op en moesten we ons afspoelen met een paar druppels water. Maar iedereen was zo moe dat het niet echt uitmaakte want we zijn allemaal doodmoe op ons bed geploft.

Op zondag is er hier markt met fruit, en dat is eigenlijk ook de enige mogelijkheid hier om een beetje fruit te kopen voor een normale prijs. Wij hebben ons vaste kraampje waar we ons fruit kopen omdat deze mensen heel vriendelijk zijn. We mogen ook altijd van alles proeven omdat wij domme Nederlanders natuurlijk geen enkel soort fruit hier kennen naast meloen en banaan. Tegenwoordig zijn we al bekend met heel veel meer, zoals de ramboetan (google het maar eens, het een rood stekelig ovaal bolletje maar best lekker!).

De mannen van ons huis hadden gisteren gevist en we hebben hun vangt gebarbecued en opgegeten. Wij hadden een lekkere pastasalade voor erbij gemaakt, maar dingen zijn hier een beetje anders natuurlijk. Dus wij hadden in plaats van een krop sla een krop kool gekocht, haha. Sla is hier blijkbaar nooit een krop maar altijd losse bladeren.

Op stage zijn wij nu bezig met twee dingen. In eerste instantie proberen we kinderen die extra hulp nodig hebben te begeleiden door middel van spel. Hiervoor hebben wij een aantal kinderen geselecteerd samen met de moeders en het bestuur. Dit zijn kinderen die een ontwikkelingsachterstand hebben, achter lopen op school, niet goed luisteren, erg stil zijn, gedrag laten zien wat niet past bij hun leeftijd en kinderen die agressie laten zien tegenover andere kinderen. Er is erg veel agressie in het kinderhuis, zowel van één van de moeders en vanuit de kinderen. Ze slaan elkaar met hun vuisten, met hun platte handen, met stokken met ballen, eigenlijk met alles wat ze kunnen pakken. Ook is de JaFoundation langs geweest, dit is een organisatie die kinderhuizen in Suriname steunt op elk vlak waar er hulp nodig is. In Sanatan Dharm, het kinderhuis waar ik stageloop, hebben ze een brillencheck gedaan om te kijken of iedereen zijn bril nog had en of hij nog op sterkte was. Ook hebben zij na ons verhaal over het slaan van de kinderen door één van de moeders contact gemaakt met een van de mensen van het bestuur en hebben dit doorgegeven. Ze boden ook aan om ons te helpen als wij hulp nodig hebben en wij helpen ze met het zoeken naar de verloren brillen.
Het tweede ding dat wij doen op dit moment is ‘het skelterplan’. Al het speelgoed staat namelijk op zolder zodat de kinderen er niet mee kunnen spelen en het niet kapot kunnen maken. Maar op deze manier kunnen de kinderen helemaal niet spelen met het speelgoed. Daarom hebben wij het skelterplan bedacht, dit houd in dat er een van de skelters (de skelter die nog 4 wielen heeft) naar beneden wordt gebracht en achter de tralies onder de trap wordt geplaatst met een hangslot en een ketting. Aan het eind van de dag op dinsdag en op woensdag gaan wij van 4 uur tot 5 uur met de kinderen spelen met de skelter. Dit gaat op een hele strenge manier omdat de kinderen dus niet kunnen omgaan met speelgoed en alles erg snel kapot maken. Wij hebben een lijst gemaakt met alle kinderen die willen rijden en deze mogen dan één rondje rijden en dan mag de volgende, enzovoort. Omdat het zo veel kinderen zijn komen we meestal maar toe aan één rondje, maar soms is er ook tijd voor twee rondjes, dan mag iedereen nog één keer. Er moet ook echt een vast volgorde zijn qua kinderen en hoelang, tot waar en hoe hard je mag rijden, anders worden kinderen kwaad of gaan spullen kapot. Vandaar dat wij ook regels hebben gemaakt voor bij de skelter die echt heel streng zijn, als je namelijk heel hard gaat rijden mag je twee weken niet meer op de skelter. Heel streng maar de kinderen moeten het leren. Als het na een tijdje wat beter gaat op de skelter (want afgelopen weken was het nog totale chaos) dan kunnen we de kinderen langzaamaan meer vrijheid en verantwoordelijkheid geven over de skelter. Op die manier proberen we ze te leren om te gaan met speelgoed en hier verantwoordelijk over te zijn. Ik kan niet echt over kinderen individueel praten i.v.m. hun privacy maar je moet maar aannemen dat er hele interessante kinderen tussen zitten!

Wij merken heel erg dat je zo moe wordt van de constante hitte, normaal ben ik nooit zo moe maar ik snap helemaal waarom mensen hier siësta houden! Wij gaan ook regelmatig naar Eurys Brocante om een fruitsmoothie te halen, want bij haar zijn ze echt heerlijk en de mensen die daar werken/wonen zijn echt heel vriendelijk. Zeker een aanrader om daar naartoe te gaan!

Mijn moeder had mij een pakketje gestuurd vanuit Nederland. De post in SU is alleen niet zo soepel geregeld als in Nederland dus het ontvangen hiervan was een heel karwei. Ze hebben hier al geen postbodes dus je moet naar een van de zoveel postkantoren fietsen en hopen dat jou pakje toevallig daar is aangekomen. In eerste instantie werden we steeds weggestuurd maar na een aantal verschillende dagen proberen kreeg ik een code mee en moest ik naar een postkantoor net buiten het centrum, in de buurt van mijn stage. Hier kreeg ik uiteindelijk mijn pakje en moest ik ook nog 15 SRD betalen om hem mee te mogen nemen! Het is ook niet te doen om een pakketje op te sturen zonder track & trace code want die gebruiken ze hier om je pakketje op te sporen tussen de stapels dozen die in het magazijn staan. Ik zou het ieder geval niet aanraden om een pakketje naar iemand in SU te sturen!

Afgelopen weekenden zijn wij weer feestje geweest, want in SU is elk weekeind wel een feestje!
Eerst zijn we nar het Dare to Festival geweest, dit werd gehouden in het Marriot hotel. Dat is echt een mooi hotel en wij hadden er al heel veel zin in. Omdat wij een studentenpas hebben gekocht bij onze tourregelaar kunnen wij tegenwoordig bijna altijd gratis naar zulke feestjes!
Het festival was eigenlijk de hele dag van 12 tot 12 maar wij hadden met het huis besloten om rond een uur of 5 te gaan. We moesten uiteindelijk nog eten en we hadden geen zin om te haasten dus we kwamen lekker Surinaams pas om 7 uur aan. Dit was eigenlijk wel jammer want de photo booth die één van onze huisgenoten had georganiseerd was toen alweer weg. Ook hadden we gehoord dat je maar tot 5 uur mocht zwemmen waardoor wij onze bikini’s al niet eens meer aangetrokken hadden en dit bleek helaas ook niet waar. Toch was het echt een hele leuke avond en hebben we veel gedanst en een heel leuk feestje gehad! Weken gaan hier ook zo snel voorbij en ik ben blij dat dat zo is zodat ik ook nog helemaal geen last heb gehad van heimwee of een dipje, want ik heb het hier gewoon hartstikke leuk!

Wij zitten de maand oktober ook op salsa les, dit is super leuk! Het is vooral dat onze dansleraar heel grappig is en ik echt helemaal stuk ga omdat hij een hele grappige persoonlijkheid heeft! De eerste week hebben we de basis en de extra stappen geleerd, afgelopen week hebben we ook draaien geleerd. En aankomende week, ik heb geen idee wat we gaan leren maar het zal vast heel leuk zijn!

En afgelopen weekeind zijn uit eten geweest en zijn we weer naar een feestje gegaan (verrassing!). We gingen naar het i love borgoe feest en zijn weer met de partybus mee gegaan. Het was heel gezellig en het was ook leuk omdat onze huisgenoot dat weekeind weer terug naar Nederland zou gaan en het daarom een soort afscheid was.

Verder zijn we dit weekeind naar de palmentuin geweest om de dag van de marrons mee te maken. Hier heb ik een slavenarmband gekocht, vroeger deden mensen deze om en als hij strak ging staan dan waren er kwade geesten onderweg. Het was een heel mooi feest omdat iedereen in oude kledendracht liep, met felle kleuren en mooie kleding!

Nou ik ga maar weer eens afsluiten want mijn verhalen worden volgens mij steeds langer. Dit weekeind ga ik naar Apiapaati dus dat wordt waarschijnlijk weer een lang verhaal!
Ik hoop dat jullie het nog leuk vinden om te lezen, ik vind het altijd wel leuk om terug te denken en alles op te schrijven! Succes in het koude Nederland, vooral met de aankomende sneeuw. Ik zal even aan jullie denken als ik in het zwembad lig te genieten van de zon!

Lobi x

  • 14 Oktober 2015 - 07:57

    Kirsten:

    Hey Mieke, wat leuk voor je dat je zo geniet. Wij genieten ook van jou verhalen. Het is hier ineens best koud geworden, de zomerkleren kunnen weer de koffer in (alvast voor onze reis naar Suriname). Veel plezier in apiapaati en ook veel plezier met je stage!!! Xxx

  • 14 Oktober 2015 - 18:23

    Oma Karin :

    mooi verslag doe je best met salsa kun je met opa co op de dansvloer

  • 14 Oktober 2015 - 20:05

    Oma Leen En Opa Co:

    wat een mooie verhalen je kan het ook mooi vertellen en genieten doe je wel je bent byna alweer twee maanden weg wat leuk dat je dansen gaat leren dus de kinderen moeten nog veel leren leuk dat mamma en tessa naar je toe komen nu groetjes x x x

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Suriname, Paramaribo

Mijn eerste reis

Van 23 augustus tot 15 januari ga ik samen met 3 studiegenootjes stage lopen in Suriname! Tijdens mijn tijd in Suriname zal ik voor mijn opleiding Ecologische Pedagogiek stage gaan lopen bij kinderhuis Sanatan Dharm in Paramaribo. Hier ga ik aan de slag met de 'probleem' jongeren. Ik zal ze begeleiden in hun leer- en ontwikkelingsproces en ik ga ze helpen zich te ontwikkelen in diverse vaardigheden. Verder zal ik opleidings-, ontwikkelings- en begeleidingsplannen uitwerken voor diverse kinderen. Ik ga proberen zo veel mogelijk leermomenten te organiseren en te begeleiden voor de jongeren!

Op het moment zijn Karin, Yvonne, Suzanne en ik bezig met het regelen van onze visums, de vaccinaties, reisverzekeringen en misschien nog een beurs. Daarnaast proberen Yvonne en ik geld in te zamelen voor het kinderhuis waar wij samen stage gaan lopen en zijn we alle vier nog opzoek naar een stage voor het tweede halfjaar in Nederland.
Omdat we 1 februari al moeten beginnen met onze tweede stage in Nederland hebben we ongeveer twee weken waarin we weer kunnen wennen aan Nederland voordat we weer moeten beginnen! Ik ben nu opzoek naar een onderhuurder voor mijn kamer in Amersfoort, maar als ik niemand kan vinden zal ik mijn kamer moeten opzeggen. Als dat gebeurd moet ik, in de twee weken dat we terug in Nederland zijn en proberen te wennen aan het Nederlandse ritme, een nieuwe kamer zoeken en hiernaartoe verhuizen!

Verder hebben we het alle vier nog erg druk met huidige stages, school en werk en proberen we alles af te krijgen voor ons vertrek!

Ik ben enorm benieuwd hoe onze tijd in Suriname zal zijn en ik heb er erg veel zin in! Hopelijk heb ik binnenkort weer iets nieuws te vertellen over onze reis.
Groetjes Mieke

Recente Reisverslagen:

17 November 2015

Divali

15 November 2015

Paramaribo Zoo

31 Oktober 2015

Salsa lessen!

21 Oktober 2015

Apiapaati!

14 Oktober 2015

week 6, 7 en 8
Mieke

Actief sinds 15 Feb. 2015
Verslag gelezen: 343
Totaal aantal bezoekers 5557

Voorgaande reizen:

23 Augustus 2015 - 15 Januari 2016

Mijn eerste reis

Landen bezocht: