week 3, 4 en 5

Omdat ik niet zo veel tijd heb genomen om te schrijven de afgelopen tijd ben ik een beetje vergeten wat wanneer en welke dag is gebeurd, dus ik zal alles gewoon een beetje door elkaar heen schrijven deze keer!

In SU zijn er heel veel zwerfhonden, ze zien er lief uit en dat zijn ze niet. Ik ben ingeënt tegen rabiës maar evengoed wordt ik liever niet gebeten door een van die honden. Nu fietste wij vorige week donderdag naar stage en er kwamen een aantal honden achter ons aan. Wij gingen heel hard fietsen om die zwerfhonden kwijt te raken, maar dit vonden ze alleen maar leuk en op een gegeven moment rende ze naast ons en waren ze naar onze benen aan het happen. De zwerfhonden hier worden geslagen en geschopt door de mensen waardoor ze erg agressief zijn geworden, dus als ze je proberen te bijten, proberen ze je ook echt te bijten! Een vrouw die achter ons reed met de auto joeg ze uiteindelijk weg door hard te toeteren maar dat was niet echt een fijn begin van de dag! Wij vonden het al zo raar dat de Surinamers langs de straat ons een beetje uitlachte, maar het is natuurlijk totaal niet slim om harder te gaan fietsen, dan gaan de honden ook alleen sneller met je mee! Wat je dus eigenlijk moet doen is afstappen, naar ze schreeuwen of schoppen en er werd ons zelfs aangeraden om altijd een stok mee te nemen zodat je ze kan wegslaan. Gezellige gedachte, vooral omdat wij honden zien als lieve huisdieren.. Op het moment dat wij weer weg wilde gaan van stage knapte mijn band dus ik moest met de taxi terug. De straten hier zijn nou niet echt fietsbestendig, je rijd soms over gigantische bobbels, langs ingestorte stukken weg en soms zijn er gewoon een groot stuk tegels verdwenen zodat je hobbelend over de weg fietst, het is dus ook niet zo raar dat mijn band is geknapt ;) Yvonne is toen teruggefietst met de andere stagiaire maar onderweg vloog haar ketting eraf doordat ze een gat in de weg niet kon ontwijken, dus die kwam 5 minuten later achter mij aan met de taxi. Later hebben wij onze vaste taxi kunnen regelen en hebben we onze fietsen opgehaald.

Omdat zelf koken hier bijna net zo goedkoop is als uit eten gaan zijn we afgelopen week al drie keer uit eten geweest! We hebben tegenwoordig een plekje waar de roti heel lekker is dus daar gaan we heel vaak heen, mmm!
Het weekeinde hebben zijn we weer veel uit geweest omdat dat hier gewoon super leuk is om te doen! Iedereen kent elkaar, de muziek is leuk en iedereen danst (:

Op zondag waren we uitgenodigd voor een Javaans evenement door onze stagebegeleider, van haar mochten onze huisgenootjes ook mee dus uiteindelijk zijn we met z’n vieren vertrokken. We zouden om half negen worden opgehaald, dus wij stonden 5 voor half 9 netjes klaar om te vertrekken. Uiteindelijk werd dit op z’n Surinaams kwart over negen, we hadden het kunnen weten natuurlijk!

Het evenement bleek een Javaanse markt te zijn waar wij de kinderen moesten vermaken. Onze begeleider had schmink, tekenspul, verf en speelgoed meegenomen en gaf dat aan ons met het idee dat wij wat mochten bedenken om de kinderen bezig te houden. Na het spelen met de kinderen kwam er een clown, die meer voor volwassenen was dan voor de kinderen want hij liet de kinderen dingen doen ter vermaak van de volwassenen. Na de kindershow ging hij over op de volwassenshow, waarbij wij als enige blanken natuurlijk de hele tijd uit het publiek werden getrokken om allemaal opdrachtjes te doen. Eerst moesten we Surinaams dansen, waardoor iedereen heel hard om ons moest lachen omdat wij natuurlijk vier stijve harken zijn vergeleken met de soepele heupen van de Surinamers hier, en daarna moesten we Nederlands dansen. Eerst zette de DJ Frans Bauer op (verschrikkelijk) en toen moesten we de polonaise doen, wat natuurlijk weer een nieuwe lachbui opriep bij de Surinaamse toeschouwers! Later moesten we ook meedoen aan een Surinaamse stoelendans, waarbij je, als je verloor, een heel gênante opdracht moest doen. Ik was natuurlijk weer veel te fanatiek en sprintte naar de stoel toe waardoor mijn stoel zo achterover klapte in ik met mijn benen de lucht in ging! Waarop natuurlijk iedereen weer keihard moest lachen!

Aan het eind van de middag begon de traditionele dans, afkomstig uit Indonesië. Door de muziek raken de dansers in trance, waarna ze veranderden in verschillende dieren. Ze begonnen als paarden, daarna werden ze apen, toen slangen en vervolgens tijgers. De Surinamers geloven dat ze dan ook echt die dieren zijn. Ze eten dus gras, bijten kokosnoten open, eten rauwe eieren en aan het eind trokken ze zelfs een levende kip uit elkaar en aten een deel ervan vervolgens op. Dat laatste gedeelte was wat minder fijn om te moeten zien, want dit was echt heel zielig. Maar overal was de dans wel heel indrukwekkend om te zien, ik weet niet zo goed wat ik van het geheel vond en de ervaring is ook heel moeilijk te beschrijven, zelfs het filmpje dat ik heb gemaakt geeft je maar een klein idee van hoe het was, maar het is wel interessant om te zien! Een link naar het filmpje staat op mijn facebook.


Op maandag (14 september) zijn we met alle kinderen van het kinderhuis naar de bioscoop gegaan en hebben gegeten bij de MacDonalds. Dit werd georganiseerd door een donateur die de kinderen een leuke dag wilde bezorgen. Dit is natuurlijk super lief van deze vrouw. Het valt mij hier ook op dat erg veel mensen betrokken zijn bij het kinderhuis, de kinderen krijgen bijna elke dag wel een donatie qua middageten of een traktatie als tussendoortje van de mensen hier. Het is zo fijn om te zien dat mensen met de kinderen meeleven!

De rest van de week hebben wij vooral veel gewerkt met de kinderen. Ik heb een aantal persoonlijke dossiers geschreven en ik ben bezig met een selectie van de kinderen die ik extra begeleiding wil gaan geven, ja we werken hier ook! Het is niet alleen maar vakantie (;
Donderdagavond was een van onze huisgenootjes Lizet jarig, we hadden ’s avonds natuurlijk een feestje voor alle stagiaires en er was een partybus gehuurd. Oh volgens mij heb ik dat nog niet uitgelegd. In Suriname begint het uitgaansleven pas rond 2 uur, dus in de tijd voor 2e zijn er vaak partybussen die rondrijden. Deze zijn moeilijk te omschrijven maar ze lijken een beetje op een Engelse toeristenbus (die met open dak) maar dan ouder, heel veel boxen ingebouwd en met meer kleuren. Het idee van de partybus is dat je daarop danst en drinkt terwijl hij rondrijd door paramaribo. Een armbandje voor de partybus is ook helemaal niet duur, het verschilt tussen 50 SRD en 25 SRD (tussen de €6,50 en €12,50). Hierna zijn we met z’n alle naar de Havana gegaan (een dansclub).

Dit weekeinde zijn we meegegaan met de springbreak tour. Dit was heel tof! We zijn een stuk het binnenland in gereden en na een uurtje kwamen we uit bij een plekje in de bossen met een zwembad, een houten plateau met een dakje en een stellage zonder muren waar je je hangmatten kon ophangen. Hier hebben we allemaal spellen gedaan, gefeest en geslapen in onze hangmatten. Het was ook heel leuk dat bijna alle stagiaires mee waren, zo kon je weer nieuwe mensen ontmoeten!

Afgelopen week hebben we weer veel met de kinderen gewerkt. We hebben zo veel mogelijk screenings gedaan om te kijken welke kinderen extra hulp nodig hebben en we zijn van plan om met de weesmoeders te praten over welke kinderen die onder hun vallen extra begeleiding nodig hebben. Tot nu toe hebben we 27 kinderen begeleidt, maar vanaf vrijdag komen alle kinderen terug van hun familie en begint school ook weer. Vanaf dan zullen alle 80 kinderen weer in het kinderhuis zijn, dat zal wel even chaos en slikken zijn voor ons! Maar door aan alle moeders te vragen welk van hun kinderen extra hulp nodig hebben, hopen we een overzicht te krijgen van de kinderen die we kunnen helpen. En hierdoor hebben we ook wat beter contact met de moeders, we hopen namelijk dat zij ons uiteindelijk willen helpen met de begeleiding van de kinderen. Want als wij weg zijn, hebben deze kinderen nog steeds extra begeleiding nodig, en die kunnen de moeders juist geven. Ook hopen we hen te kunnen helpen in het verzachten van hun houding tegenover de kinderen, zodat de kinderen met hun durven te praten en ze een band kunnen opbouwen met hun zorgmoeder.

Donderdag was Yvonne jarig, het meisje waarmee ik stage loop en mijn huisgenootje. Het was ook een nationale feestdag We hebben een mooie taart voor haar gekocht en ’s avonds zijn we met alle huisgenootjes uit eten geweest. Later zijn we doorgegaan naar een cocktailbarretje en hebben we lekker cocktails gedronken. Yvonne heeft vooral veel geskypet met haar familie en vriend, want het is natuurlijk heel raar om hier jarig te zijn!

Mijn huisgenootje zei net dat het nu in Nederland al bijna herfst is! Dat is zo raar joh, want hier is het gewoon altijd 35 graden. Gisteren hadden we het zelfs een beetje koud terwijl we in het zwembad lagen te dobberen, het was ook maar 30 graden op dat moment, ijskoud!
Nou, ik ga weer afsluiten want mijn hangmat ligt veel te lekker en die laptop op mijn schoot is veel te warm! Morgen gaan we op een quadtour dus volgende week heb ik sowieso weer wat te vertellen. Groetjes uit Suriname! x